آخرین مطالب پيوندها
نويسندگان
|
کد لوگوی ما
بارش یامهدی
حدیث پیامبر اکرم (ص) در مورد روز عرفه :
خداوند در هیچ روزی با اندازه روز عرفه ، بندگان را از آتش دوزخ نمی رهاند.
حدیث امام صادق (ع) درباره روز عرفه :
هر چه می خواهی برای خود دعا بخوان و [در دعا کردن] بکوش که آن روز [ روز عرفه ] روز دعا ودرخواست است .
امام جواد ع فرمودند: مؤ من در هر حال نيازمند به سه خصلت است : توفيق از طرف
خداوند متعال، واعظى از درون خود، قبول و پذيرش نصيحت كسى كه او را نصيحت
نمايد.
امام حسن مجتبی علیه السلام می فرمایند:
عجیب است از کسانی که درباره ی مأکولات و خوردنیهای خود فکر می کنند اما درباره ی معقولات و یادگرفتنی های خود هیچ گونه زحمتِ اندیشه ای به خود راه نمی دهند.
.
برای جان شما جز بهشت قیمت دیگری نیست. آن را به بهای دیگری نفروشید
چیزی که تو را بهای جان می باشد
مانا که بهشت جاودان می باشد
زنهار که جان خویش را نفروشی
آن جا که بها به غیر از آن می باشد
حضرت علی علیه السلام فرموند:
دلِ خدا دوست، رنج و سختی در راه خدا را بسیار دوست می دارد و دلِ بی خبر از خدا، راحت طلب است. پس ای پسر آدم! گمان مبر که بی رنج و سختی به مقام رفیع نیکوکاران دست یابی؛ زیرا حق سنگین و تلخ است.
میزان الحکمه، حدیث3152،ج2،ص959.
راه تقویت محبت خدا :
دو عامل اساسی برای تقویت محبت انسان به خدا وجود دارد : یکی جنبه ی سلبی و دیگری ایجابی.
نخستین عامل تقویت محبت خدا آن است که انسان ریشه ی وابستگی به دنیا را در وجود خود قطع کند و حبّ غیر او را از دل بیرون سازد.
علی عیله السلام فرمودند :
اِن کُنتُم تُحِبُّونَ اللهَ فَاَخرِجُوا مِن قُلُوبِکم حُبَّ الدُّنیا؛
اگر خدا را دوست دارید،حبّ دنیا را از دل هایتان بیرون کنید.
مستدرک، ج2، ص40.
بدین جهت، خداوند به حضرت داود پیامبر علیه السلام وحی فرمود : اصحاب خود را از دوستی دنیا و عشقهای شهوانی بر حذر دار و بیم ده؛ زیرا دلهایی که محبتهای دنیوی دارند، از من بهره ای ندارند.
بحار الانوار،ج1، ص154.
عامل دیگر برای تقویت محبت به خداوند، معرفت است؛ به طوری که تمام قلب را فراگیرد.
آن کس که تو را شناخت جان را چه کند
فرزنـد و عیال و خانمان را چه کند
دیوانـه کنی هـر دو جهانش بخشی
دیوانـه تو هـر دو جهان را چه کند
امام صادق عليه السلام فرمود:
آنگاه كه روزه مىگيرى بايد چشم و گوش و مو و پوست تو هم روزهدار باشند.«يعنى از گناهان پرهيز كند.»
الكافى ج 4 ص 87، ح 1
حضرت زهرا عليها السلام فرمود:
روزهدارى كه زبان و گوش و چشم و جوارح خود را حفظ نكرده روزهاش به چه كارش خواهد آمد.
بحار، ج 93 ص 295
امام على عليه السلام فرمود:
چه بسا روزهدارى كه از روزهاش جز گرسنگى و تشنگى بهرهاى ندارد و چه بسا شب زندهدارى كه از نمازش جز بيخوابى و سختى سودى نمىبرد.
نهج البلاغه، حكمت 145
امام صادق عليه السلام فرمود:
هر كس كه در روز بسيار گرم براى خدا روزه بگيرد و تشنه شود خداوند هزار فرشته را مىگمارد تا دستبه چهره او بكشند و او را بشارت دهند تا هنگامى كه افطار كند.
الكافى، ج 4 ص 64 ح 8; بحار الانوار ج 93 ص 247
اميرالمومنان على عليه السلام فرمود:
روزه نفس از لذتهاى دنيوى سودمندترين روزههاست.
غرر الحكم، ج 1 ص 416 ح 64
امام على عليه السلام فرمود:
روزه قلب بهتر از روزه زبان است و روزه زبان بهتر از روزه شكم است.
غرر الحكم، ج 1، ص 417، ح 80
از ميان كلمات و سخنانِ آن منجىِ بشريّت و مهدى موعود، چهل حديث برگزيده را كه هر يك رهنمودى بزرگ و امّيد بخش است، به جويندگان هدايت و منتظران ظهورش تقديم مى داريم.
|
قالَ الاِْمامُ الْمَهْدِىُّ(عجل الله تعالي فرجه الشريف):
1- توجّه امام مهدى(عليه السلام) به شيعيان خويش
إِنّا غَيْرُ مُهْمِلينَ لِمُراعاتِكُمْ، وَ لا ناسينَ لِذِكْرِكُمْ، وَ لَوْ لا ذلِكَ لَنَزَلَ بِكُمُ اللاَّْواهُ، وَ اصْطَلَمَكُمُ الاَْعْداءُ. فَاتَّقُوا اللّهَ جَلَّ جَلالُهُ وَ ظاهِرُونا:
ما در رعايت حال شما كوتاهى نمىكنيم و ياد شما را از خاطر نبردهايم، كه اگر جز اين بود گرفتارىها به شما روى مىآورد و دشمنان، شما را ريشه كن مىكردند. از خدا بترسيد و ما را پشتيبانى كنيد.
2- عمل صالح و تقرّب به اهل بيت(عليهم السلام)
فَلْيَعْمَلْ كُلُّ امْرِء مِنْكُمْ بِما يُقَرَّبُ بِهِ مِنْ مَحَبَّتِنا، وَلْيَتَجَنَّبْ ما يُدْنيهِ مِنْ كَراهِيَّتِنا وَ سَخَطِنا، فَإِنَّ امْرَأً يَبْغَتُهُ فُجْأَةً حينَ لا تَنْفَعُهُ تَوْبَةٌ، وَ لا يُنْجيهِ مِنْ عِقابِنا نَدَمٌ عَلى حَوْبَة:
هر يك از شما بايد به آنچه كه او را به دوستى ما نزديك مىسازد، عمل كند و از آنچه كه خوشايند ما نبوده و خشم ما در آن است، دورى گزيند، زيرا خداوند به طور ناگهانى انسان را مىگيرد، در وقتى كه توبه برايش سودى ندارد و پشيمانى او را از كيفر ما به خاطر گناهش نجات نمىدهد.
3- تسليم در مقابل دستورهاى اهل بيت(عليهم السلام)
فَاتَّقُوا اللّهَ، وَ سَلِّمُوا لَنا، وَ رُدُّو الاَْمْرَ إِلَيْنا، فَعَلَيْنَا الاِْصْدارُ، كَما كانَ مِنَّا الاِْيرادُ، وَ لا تَحاوَلُوا كَشْفَ ما غُطِّىَ عَنْكُمْ، وَ اجْعَلُوا قَصْدَكُمْ إِلَيْنا بِالْمَوَدَّةِ عَلَى السُّنَّةِ الْواضِحَةِ:
از خدا بترسيد و تسليم ما شويد و كارها را به ما واگذاريد، بر ماست كه شما را از سرچشمه، سيراب برگردانيم، چنان كه بردن شما به سرچشمه از ما بود، در پى كشف آنچه از شما پوشيده شده نرويد. مقصد خود را با دوستى ما بر اساس راهى كه روشن است به طرف ما قرار دهيد.
4- تحقّق حتمى حقّ
أَبَى اللّهُ عَزَّوَجَلَّ لِلْحَقِّ إِلاّ إِتْمامًا وَ لِلْباطِلِ إِلاّ زَهُوقًا، وَ هُوَ شاهِدٌ عَلَىَّ بِما أَذْكُرُهُ:
خداوند مقدّر فرموده است كه حقّ به مرحله نهايى و كمال خود برسد و باطل از بين رود، و او بر آنچه بيان نمودم گواه است.
رسول گرامی (ص) میفرمایند: شریفترین امت من حاملین قرآناند، که قرآن را یاد میگیرند و عمل میکنند و به مردم یاد میدهند.
زیرا جدایی از دین جدایی از امنیت است، و زندگی با هراس گوارا نباشد. چون وقتی که دین نبود، آرامش هم نخواهد بود. لذا فقدان عقل، فقدان زندگی است، و مردم بیخرد فقط با مردگان مقایسه میشوند.
و نیز خودبینی هرانسانی دلیل بر سستی خرد و نداشتن عقل اوست.
رسول گرامی (ص) میفرمایند: علامات مومنین این چهار علامت است، که انشاءالله در شما باشد:
1) به نماز اهمیت میدهند.
2) بسیار صادق و راستگو هستند.
3) محسن و احسانکننده هستند.
4) به روزه اهمیت میدهند.
علامات منافقین هم چهار نشانه است، که انشاءالله در شما نباشد:
1) در گفتار دروغ میگوید.
2) به وعده وفا نمیکند.
3) ظاهر و باطنش یکی نیست.
4) و از همه بدتر و مهمتر موعظه به او اثر نمیگذارد.
رسول گرامی (ص): چهار چیز سبب شده که مردم بدبخت دنیا و آخرت شدهاند:
1) قلبی سخت و مریض، وقتی انسان گناه روی گناه انجام بدهد و استغفار نکند قلبش سخت میشود و از هرمرضی بدتر است.
2) چشمی خشک، یعنی میبیند کارهای خوب را، به جایی که باور کند حسادت میکند و ناراحت میشود.
3) حرص در تمام امور، فقط یکجا حرص خوب است، آنجایی که برای عبادت باشد، و به طوری که خود را مریض نکند.
4) اصرار بر گناه، کسانی که اصرار بر گناه میکنند قلبشان همیشه سیاه و مریض است.
در سوره مائده آیه 61 خدا میفرمایند: اینها وقتی بیایند پیش شما مومنین میگویند ایمان آوردیم، و حال آنکه با کفر بر شما وارد میشوند و با کفر از شما خارج میشوند.
امام صادق (ع) میفرمایند: بیگناهان را به خاطر گنهکاران مؤاخذه میکنند. زیرا با آنها مجالست میکنند و آنها را منع نمیکنند.
و نیز فرمود: گناه نادانها به گردن دانایان تحمیل خواهد شد. زیرا چه مانعی داشت قدمی به سوی گنهکاران برمیداشته آنها را ملامت میکردند، گفتاری عاقلانه و مؤثر میگفتند. و چنانچه قبول نمیکردند از آنها دوری میکردند.
و نیز خدا به جبرئيل دستور داد فلان مرد عابد را به دوزخ ببرند، جلوتر از کافرها. چرا؟ این هیچ وقت حالت امربهمعروف و نهیازمنکر نداشت، فقط به فکر خودش بود.
رسول گرامی (ص) فرمود: اطاعت از فرمان الهی و پرستش ذات اقدسش بر اثر علم، خیر دنیا و آخرت میآورد. و در اثر امربهمعروف نکردن شر دنیا و آخرت به جاهلان خواهد رسید.
امام صادق (ع) میفرمایند: از دو گروه بپرهیزید که هلاک خواهید شد:
1) کسانی که طبق نظر خویش فتوا میدهند.
2) به آنچه نمیدانند عقیدهٔ دینی پیدا میکنند.
لذا آنچه میدانید بگویید و آنچه نمیدانید بگویید خدا داناتر است.
حضرت علی (ع) میفرمایند: هرکس از وقایع گذشتگان عبرت بگیرد بینا میشود. کسی که بصیرت و بینایی پیدا کرد میفهمد. آن کسی که فهميد عالم میشود. دین را بفهمید و از آن فهمیدن است که فریب نمیخورید.
همانا خیرخواهترین شما نسبت به خود مطیعترین است در مقابل خدا. یعنی کسی که در مقابل خدا مطیع باشد نسبت به خود خیلی ترحم کرده.
و خائنترین شما به خود نافرمانترین شماست نسبت به خدا.
کسی که اطاعت خدا کند ایمن میگردد و مزد مییابد، و آن که نافرمانی خدا کند ناامید و پشیمان میشود.
صفحه قبل 1 صفحه بعد